Waarde lezer,
U moet het ons maar vergeven maar met het schaamrood rond onze kaken moeten wij bekennen dat wij gisteren allebei de fout hebben gemaakt ons in de datum te vergissen. Na ampel beraad en kalender-staren kwamen we erachter dat onze diës natalis toch echt 9 juli moet zijn en niet 6 zoals wij dachten.....Vandaar dat ook na het sporten (soort van circuit-training, resulterend in tong op de schoenen en een enorme spierpijn the day after) het restaurant waar wij ons feestmaal zouden nuttigen geen thuis meer gaf en wegens een tekort aan chefs en sous-chefs ons onverrichterzake (en hongerig) huiswaarts liet gaan. Zodat wij besloten om thuis een heerlijke salade te maken en elkaar zaterdag lieflijk in de ogen te kijken en te toasten op nog vele jaren. Wel heb ik een prachtige pentekening van de Menai Bridge gekregen (met een enorm lieve en roerende tekst op de achterkant) om nog ergens in ons stulpje op te hangen en een nog leukere Chinese-style (perfect bij de stijl van het huis passend) windgong. Daarna hebben we ons wederom overgegeven aan onze nieuwe (en eerste officiële gezamenlijke) verslaving: 24. Vanavond gaan de gordijnen wederom op tijd dicht, Alcatraz op het nachtslot en kan de DVD weer zijn dienst bewijzen. En dan zijn er blijkbaar nog 3 series die op ons liggen te wachten na deze, pfffff. It's a hard life in Wales...