Wangaratta, oftewel ‘Wang’, zoals de Australiers het zelf noemen lijkt een heel leuk plaatsje. Wat een belevenissen, ik probeer even een aantal indrukken van de laatste eerste dag te pakken en op papier te zetten. Ben benieuwd of het lukt. First things first: wat een geweldige uitvinding is toch die booze drive thru! Zelfs te voet kun je daar voor een luttele 7 dollar een prima fles wijn kopen (bij de Aldi is er zelfs voor 5 dollar een prima Shiraz weg te plukken ).
Wat een land, wat een mensen. Iedereen lijkt zo enorm aardig, behulpzaam en allemaal in voor een praatje. Of het nu de vrouw bij Hertz is, de mensen van het pension of de dame bij de bank, eenieder is vriendelijk. Er wordt ook zomaar 3 dollar aan je gegeven voor een karretje bij de airport.
We hadden een overnachting bij Best Western geboekt, een airport hotel, dus na een belletje bij de terminal werden we door een busje opgepikt en naar het hotel gereden. De car rental agencies zaten tegenover onze aankomst terminal, dus dat was voor morgen niet moeilijk te vinden. Voor het eerst in ons leven zijn we toen in een heuse motelkamer gestopt. Wat heel erg okay was. Hotel was 10 minuten van de airport vandaan, en morgenvroeg konden we gewoon weer me de shuttlebus terug. No problemo. Een nette, witte Toyoto Corolla (‘Beppe’s auto….zoals Finn keer op keer zegt), en aangezien ze in Oz ook links rijden, valt het allemaal prima mee. We ware nook al weer vroeg terug bij Hertz, want Finn vond het slapen om half 2 ‘s nachts ook wel weer welletjes (hij had ook wel lekker in het vliegtuig geslapen, tijdens de trip van Abu Dhabbi naar Melbourne), en moesten de autotjes tevoorschijn komen en met de ballon gepeeld worden. Dus wij ook wakker, en gelukkig konden we om 6 uur al ontbijten, dus om 8 uur waren we al weer richting vliegveld vertrokken om de huurauto op te halen. Dus de jetlag had zeker zijn intrede gedaan. Apart was ook wel dat het behalve winter dus ook weer vroeg donker is en pas laat licht in de ochtend. Allemaal weer even wennen geblazen.
Het land is zo anders dan bijvoorbeeld de UK of Wales. De hele tocht met de huurauto vanaf de airport naar Wangaratta is zo’n 2 a 2.5 uur. Maar onderweg kom je niets tegen Weinig auto’s, wel veel grote trucks, maar weinig huizen onderweg, geen dorpjes, gewoon uitgestrekte vlaktes. Prachtig hoor , een ware tourtocht zou je zeggen. Het is gewoon een rechte weg van Melbourne naar Wangaratta. De W31, Hume Freeway en hopsakee je bent er. Onderweg de luttele druivenranken en wijnerij tegengekomen, maar geen enkele koala of kangaroo, waar de borden wel voor waarschuwen.
De juffrouw die ons hielp bij de bank had een vriend uit Nederland, uit Venray wel te verstaan, ene ‘Simon van Schijndel’. En ze kon zo nog wat namen en mensen uit Nederland opnoemen die ze kenden, dus wie weet zitten we met Sinterklaas wel met een Nederlandse enclave om de tafel
De bankrekening openen was trouwens supereenvoudig. We hoefden alleen onze paspoorten te laten zien, maar nog eens geen bewijs van inkomsten of wat dan ook. Heel anders dan in de UK weer. Dus een eerste en/of rekening is een feit. Bij de Commonwealth bank…
We zijn ook al naar een fiets gaan kijken, want dat is hier reuze handig. Een stoeltje achterop moet een luttele 160 dollar kosten, maar samen met een fiets (fraaie blauwe Giant) zou hij er een mooi bedrag van maken, zeker als het morgen tot zaterdag 20% korting is. Oh ja, en fietshelmpjes zijn wettelijk verplicht. De eigenaar van de B&B heeft me zolang zijn fiets geleend, een hele prima mountainbike. Dus ik kan even vooruit voorlopig. Hij probeert ons nu ook steeds zijn huis te slijten, wat ie zelf van binnen heeft opgeknapt. Dat weet ik zo net nog niet. Anyway, Finn wilde per se een paars fietsje met een tasje voor- en achterop en zijwieltjes, maar er waren een paar fraaie fietsjes. 600 dollar was de prijs voor een op zich prima fiets, waar we allebei mee uit de weg kunnen in de stad. Morgen nog maar eens even bij een andere zaak kijken (een p.s. tussendoor, ondertussen zijn we twee prachtige fietsen rijker, een fietshelm voor ieder een een zitje, wordt mooi morgenavond afgeleverd aan huis. Van een andere winkel, dat dan weer wel, en geen Giant, maar dat doet niets af aan het geode gevoel dat we ervan krijgen. Kijk dat noem ik nou service).
Daarna koffie gedronken bij Gloria Jean’s coffees met een stuk bananenbrood. Een hele leuke toko, waar ze elke maandag tussen 2 en 3 happy hour hebben, dus mijn maandagmiddag activiteit staat al vast. Daarna kwamen we nog wel 2 a 3 andere leuke koffiezaakjes tegen in het centrum dus dat komt wel goed.
We zijn wat makelaars afgelopen en hebben wat boodschappen gedaan. Er was een viewing van een huisje, dus daar zijn we geweest, maar dat bleek toch niet zo leuk als verwacht. Te donker van binnen, ouderwets en een beetje teveel lijkend op ons oude huis in Wales. Vandaag hebben we een prachtig huis gezien, en we houden onze vingers gekruist want dat zou echt super zijn als het doorging. We houden jullie op de hoogte.
Zo, ik ga dit eerst weer even posten, dan komt er later weer meer!!
No comments:
Post a Comment