11.9.05

De stand van zaken!

Moet ook weer nodig iets schrijven op deze blog want na al die foto's van Werner en zijn lamp denk ik dat zijn broer helemaal denkt dat wij de degelijkheid zelve zijn geworden! Ach ik denk dat het ook wel een beetje zo is, het leven op het platteland van Wales in nu eenmaal niet zo bruisend en hip. Daarentegen is het wel super relaxed en heel gezellig met Werner samen. En veel outdoor aktiviteiten waar we ook dit weekend weer volop gebruik van hebben gemaakt....not! Heb net wel even vanaf het stoepje bij de deur de bergen bewonderd maar verder als dat ook niet gekomen op deze luie zondag! Wel al heel veel koffie op dankzij de gift van Janette die vier volle zakken pads aan ons heeft gedoneerd! Waarvoor nogmaals heel hartelijk dank, we denken bij elk bakkie aan jou :-)
Op mijn werk ben ik aardig aan het insettelen. Ik heb het goed naar mijn zin al is de combi van complexe gezinnen en langdurige hulpverlening een werksoort welke ik had gehoopt, een goede twee jaar terug, voor altijd achter mij te laten! Inmiddels al weer een redelijke caseload van zo'n 19 kinderen dus ik draai volop mee. Al verwacht ik dat er nog wel wat zaken aan toegevoegd zullen worden. Ik begrijp steeds beter het systeem en kan me inmiddels redelijk redden. Ook het aanvragen van geld voor schooluniforms gaat me goed af! Na twee maanden wachten ben ik ook eindelijk door de politie keuring heen en mag ik in mijn eentje naar clienten toe. Er zijn hier veel regels, heel veel, veel papier werk en veel meer top-down. We zijn in Nederland redelijk autonoom als maatschappelijk werkers en kijken ook minder tegen leidinggevenden op is mijn indruk. Hier is men toch gezags gevoeliger en is er meer hierarchie. Ik had ook verwacht dat maatschappelijk werkers hier veel kennis zouden hebben, eerlijk gezegd valt dat tegen. De opleiding is kort en de invloed die wij altijd hebben gehad van gedragswetenschappers en de kennis die je hierdoor oppikt ontbreekt hier volkomen. Maar moet zeggen dat mijn collega's wel erg leuk zijn en met enkelen van hen maak ik elke dag een powerwalk langs zee tijdens 30 minuten pauze. En tot slot, ben ik van karakter in Nederland al redelijk direct, voor de gemiddelde Brit ben ik zeer moeilijk te hanteren en moet ik echt leren om met veel omwegen en beleefdheden mijn boodschap door alles heen duidelijk te laten weerklinken, dat valt niet mee! De tijd zal het leren...............!

No comments: