Ach, zo schrijf je de ene dag nog niet al te serieus over een niet goed gepland ziek kind en zo zit je de volgende dag in het ziekenhuis, talk about Murphy's law. Wat had ik een spijt van mijn woorden, want als je kind echt wat heeft, dat is verschrikkelijk. Het was ook heel erg in het ziekenhuis, Finn hele hoge koorst en als men het heeft over meningitis dan beginnen alle alarmbellen wel te rinkelen. Gelukkig deed een infuus (wat wel verschrikkelijk zielig is) wonderen en knapte ons kleine kereltje al snel weer op. Maar wat waren we even vreselijk bang. Een nacht in het ziekenhuis is ook geen pretje, gelukkig is mijn moeder gisteren gelijk gekomen en mochten we gisteren ook weer naar huis. En vandaag, vandaag is ie vrolijk en geheel koorstvrij, we keep our fingers crossed!